Edytujesz Pompy ciepła
Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.
Edycja może zostać wycofana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.
Aktualna wersja | Twój tekst | ||
Linia 38: | Linia 38: | ||
Sercem całego układu jest '''sprężarka''', która zasysa czynnik w postaci pary. W tym elemencie czynnik chłodniczy jest sprężany do wysokiego ciśnienia i wysokiej temperatury. Następnie jest on tłoczony do '''skraplacza''', gdzie następuje jego skroplenie przy stałym ciśnieniu. W wyniku tego procesu ciepło czynnika jest oddawane do odbiornika poprzez wymiennik ciepła. Następuje tu również dochłodzenie skroplonej cieczy, aby mieć pewność, że skraplacz opuszcza ciecz, bez frakcji gazowej czynnika. W takiej postaci czynnik chłodniczy trafia do '''zaworu rozprężnego''', gdzie ulega on gwałtownemu rozprężeniu. Ze względu na proces czynnik ulega ochłodzeniu. Kolejnym etapem jest dostanie się czynnika o niskiej temperaturze i niskim ciśnieniu do '''parownika'''. Ważne jest, aby temperatura czynnika roboczego była niższa niż temperatura medium z dolnego źródła ciepła, aby czynnik chłodniczy mógł swobodnie odebrać ciepło z dolnego źródła ciepła, zgodnie z II zasadą termodynamiki. W wyniku tego procesu czynnik ulega odparowaniu. Następnie odparowany i przegrzany czynnik roboczy jest zasysany przez sprężarkę, gdzie cały cykl rozpoczyna się na nowo. Ilość czynnika wpływającego do parownika jest regulowana przez zawór rozprężny w oparciu o stopień przegrzania par czynnika roboczego. Gdy przegrzanie jest wysokie oznacza to, że do parownika trafia zbyt mało czynnika. Wtedy zawór rozprężny się otwiera i podaje do parownika więcej czynnika roboczego. Gdy przegrzanie jest zbyt niskie, zawór zamyka się, ograniczając ilość czynnika dostającego się do parownika. | Sercem całego układu jest '''sprężarka''', która zasysa czynnik w postaci pary. W tym elemencie czynnik chłodniczy jest sprężany do wysokiego ciśnienia i wysokiej temperatury. Następnie jest on tłoczony do '''skraplacza''', gdzie następuje jego skroplenie przy stałym ciśnieniu. W wyniku tego procesu ciepło czynnika jest oddawane do odbiornika poprzez wymiennik ciepła. Następuje tu również dochłodzenie skroplonej cieczy, aby mieć pewność, że skraplacz opuszcza ciecz, bez frakcji gazowej czynnika. W takiej postaci czynnik chłodniczy trafia do '''zaworu rozprężnego''', gdzie ulega on gwałtownemu rozprężeniu. Ze względu na proces czynnik ulega ochłodzeniu. Kolejnym etapem jest dostanie się czynnika o niskiej temperaturze i niskim ciśnieniu do '''parownika'''. Ważne jest, aby temperatura czynnika roboczego była niższa niż temperatura medium z dolnego źródła ciepła, aby czynnik chłodniczy mógł swobodnie odebrać ciepło z dolnego źródła ciepła, zgodnie z II zasadą termodynamiki. W wyniku tego procesu czynnik ulega odparowaniu. Następnie odparowany i przegrzany czynnik roboczy jest zasysany przez sprężarkę, gdzie cały cykl rozpoczyna się na nowo. Ilość czynnika wpływającego do parownika jest regulowana przez zawór rozprężny w oparciu o stopień przegrzania par czynnika roboczego. Gdy przegrzanie jest wysokie oznacza to, że do parownika trafia zbyt mało czynnika. Wtedy zawór rozprężny się otwiera i podaje do parownika więcej czynnika roboczego. Gdy przegrzanie jest zbyt niskie, zawór zamyka się, ograniczając ilość czynnika dostającego się do parownika. | ||
− | [[ | + | [[File:media/image3.png|564x358px]] |
+ | |||
+ | Koperta pracy sprężarki pompy ciepła, źródło: opracowanie własne na podstawie charakterystyki czynnika chłodniczego R410A (źródło: reftec.ch) | ||
= <span id="_Toc87958858" class="anchor"><span id="_Toc93482612" class="anchor"></span></span>COP = | = <span id="_Toc87958858" class="anchor"><span id="_Toc93482612" class="anchor"></span></span>COP = | ||
Linia 68: | Linia 70: | ||
</ref>. W przypadku wyznaczania punktu biwalentnego należy jednak pamiętać o nieprzewymiarowaniu pompy ciepła. Punkt biwalentny odpowiadający temperaturze zewnętrznej –7 do –9°C można uznać za optymalny w klimacie polskim. | </ref>. W przypadku wyznaczania punktu biwalentnego należy jednak pamiętać o nieprzewymiarowaniu pompy ciepła. Punkt biwalentny odpowiadający temperaturze zewnętrznej –7 do –9°C można uznać za optymalny w klimacie polskim. | ||
− | [[ | + | [[File:media/image4.png|558x290px]] |
+ | |||
+ | Wyznaczenie punktu biwalentnego dla przykładowej pompy ciepła, w oparciu o charakterystykę energetyczną budynku, źródło: opracowanie własne na podstawie danych | ||
= <span id="_Toc87958862" class="anchor"><span id="_Toc93482616" class="anchor"></span></span>Koszty związane z instalacją pomp ciepła = | = <span id="_Toc87958862" class="anchor"><span id="_Toc93482616" class="anchor"></span></span>Koszty związane z instalacją pomp ciepła = |